Mikolajewscy - h. Ogonczyk
|
________________________________________________________________________________________________________________________ |
Stanisław Mikolajewski. z Lichenka, mąż Doroty Rembowskiej, która
jako spadkobierczyni swego rodzonego(!) brata Mikołaja Przykuckiego
uzyskała w r. 1579 intramisję do 23 brózd roli w Trzebuchowie Kamiennym
w wyniku sprawy toczonej z Sebastianem Przykuckim (I. R. Kon. 28 k.
132v). Różnych Przykuckich pozywała ona w r. 1589 (ib. 23 k. 415v).
Oboje małżonkowie M-cy procesowali się z Przykuckimi jeszcze w r. 1597 (ib.
28 k. 17) i w r. 1600, a szło, jak się zdaje, między innymi o podział
borów w Trzebuchowie Kamiennym (ib. 30 k. 369v, 375). Tego Stanisława w
r. 1600 zwała rodzonym swym stryjem, zaś Zygmunta M-go brata stryjecznym,
Małgorzata M-a (ib. k. 369v), w latach 1589-1602 żona Jakuba
Przykuckiego. Stanisław, o którym była mowa, nie żył już w r. 1605.
Dorota z Rembowskich w r. 1602 pozywała Jana Milińskiego, nieosiadłego "gołotę"
(ib. k. 595v), nie żyła już w r. 1614 (ib. 38 k. 164). Synowie
Stanisław, Jan, Jerzy i Mikołaj. Jan Łuczywiński w r. 1602 okazywał rany
zadane w domu jego w Racięcicach przez tego Mikołaja M-go (I. R. Kon. 30
k. 323). Stanisław i Jan 1603.10/X. r. pozywali Sebastiana Lubomęskiego
o zastrzelenie ich brata Mikołaja (ib. 32 k. 330v). Obaj ci bracia
dokonali w r. 1606 podziału części Trzebichowa Kamiennego w p. kon. z
wpsółdziedziczącym w tej wsi, Krzysztofem Lubomęskim i Wojciechem
Ruszkowskim (ib. k. 342). Do dóbr Jana i Jerzego uzyskał rumację w r.
1614 Adam Głębocki, nabywca praw od ich zmarłej matki (ib. 38 k. 164). O
Janie nie wiem już nic więcej. Jerzy wraz ze swą małżonką, Anną Fabicką,
w r. 1617 zastawił wieś Lichenek p. kon. Sebastianowi Wydzierzewskiemu i
żonie jego Katarzynie z Szyszyńskich (ib. 40 s. 268). Do Lichenka
intromisję uzyskali w r. 1631 małżonkowie Lutomirscy, procesujący
Jerzego M-go o pewne sumy (ib. k. 519v). Drugą żoną Jerzego była Helena
Wolska, wespół z którą pozywany był w r. 1632 o dług 440 zł. przez
małżonków Lutomirskich (ib. 46 k. 610v). Części dziedziczne i nabyte w
Trzebuchowie Kamiennym w r. 1637 zastawił za 600 zł. Janowi Oborskiemu (ib.
48 k. 406v). Procesowała go w r. 1645 Barbara Otfinowska, żona Piotra
Bielskiego, o sumę 3.000 złp., którą zapisał był na połowie Lichenka i
Trzebuchowa w p. kon. oraz Kożuchowa w wojew. sieradzkim swej zmarłej
żonie, a jej ciotce Annie Fabickiej (ib. 51 k. 459v, 526). Żył jeszcze w
r. 1654 i t. r. albo nieco przed tą datą części w Trzebuchowie Kamiennym
sprzedał zięciowi Kobierzyckiemu (ib. 56 k. 34v,
344). Jego córką z drugiego małżeństwa była Wiktoria, której mąż,
Wiktoryn Kobierzycki całą wieś Lichenek, nabytą
od teścia, sprzedał w r. 1643 za 8.000 zł. Marcinowi M-mu, o którym pod
Ogończykami (R. Kal. 13 k. 54v; I. Kal. 110a s. 1316). Synem Jerzego
M-go był Marcin. Małżonkowie Kobierzyccy temu bratu Wiktorii w r. 1644
zapisali dług 1.000 złp. (I. Kal. 110a s. 930). Nie wiem, czy to ten sam
Marcin wraz ze swą żoną Petronelą Niesiołowską w r. 1640 mianowali
plenipotentów (ib. 115 a.36). Nie żyła już ta Petronela w r. 1667, kiedy
syn jej i Marcina, Adam, sumę 14.000 zł., zapisaną matce przez jej męża
w grodzie ostrzeszowskim, cedował Hieronimowi Niesiołowskiemu (Ws. 68 k.
103).
4) Antoni, syn
Stanisława i Gałczyńskiej, współopiekun nieletniej bratanicy Teresy w r.
1720 (I. Kal. 161 s. 184), dziedzic Gadowa, trzymał w r. 1728 zastawem
za sumę 12.000 złp. wieś Grąblin w p. kon. od Konstancji z Dąmbskich
Kadzidłowskiej (I. Kon. 76 k. 275). Skwitowany w r. 1730 przez bratanicę,
Teresę zamężną Lisiecką, z 5.200 zł. z sumy 13.500 zł., należnej jej z
dóbr ojczystych (ib. k. 349v), i t. r. z reszty należności, to jest z
8.300 zł. (ib. k. 563). Jako współspadkobierca brata Wawrzyńca, wespół z
siostrą Kurcewską i bratanicą Lisiecką, dokonał w r. 1739 cesję na rzecz
wdowy po tym Wawrzyńcu i jej obecnego męża Przespolewskiego (ib. 77 k.
140). Dziedzic Gadowa, Dębego i innych dóbr, w r. 1740 zapisał sumę
3.000 zł. Janowi Nepomucenowi Mańkowskiemu, posesorowi Gadowa (I. Kal.
178/180 s. 366). Jako współspadkobierca Kazimierza M-go, stryjecznego
brata swego ojca, nabywca praw do tego spadku od Tomasza i Andrzeja,
swoich braci stryjeczno-rodzonych, i od Wojciecha, w tym samym stopniu
ze sobą spokrewnionego, działając wraz z bratanicą Teresą Lisiecką,
dobra Dębe, Biernatki i pustkę Bialawy w r. 1740 zobowiązał się za
50.000 zł. sprzedać mężowi tej Teresy, Mikołajowi Lisieckiemu (ib. 78 k.
21). Formalnej rezygnacji dokonał w r. 1749 (Z. T. P. 52 k. 87).
Stefanowi Zielonackiemu dał w r. 1753 zobowiązanie sprzedania mu za 708
złp. części Węglewa (I. Kon. 78 s. 623). W r. 1765 posesor wsi Rzymsko w
p. sieradz., dziedzicznej zmarłego Tomasza Gałczyńskiego, procesował
syna Tomasza, Ignacego (Rel. Kal. 185/186 s. 2086). Żył jeszcze w r.
1787 (I. Kal. 227 k. 626), a zapewne i w r. 1791 (ib. 231 k. 402). Jego
żoną była Katarzyna Żórawska, córka Tomasza i Heleny z Wolickich.
Kontrakt małżeński został spisany 1719.1/XII. r., a ona w r. 1725
kwitowała ojca z sumy 10.000 zł., zapisanych jej tym kontraktem, i
uzyskała od męża oprawę tej sumy posagowej (I. Kal. 161 s. 341, 342).
Swego męża w r. 1750 określała mianem "uciążliwego małżonka" i toczyła z
nim proces (I. Kon. 78 s. 443). Prawa swe do posesji Węglewa i do
zapisanej tam w r. 1750 sumy 10.000 złp. cedowała w r. 1753 Stefanowi
Zielonackiemu, obecnemu dziedzicowi tej wsi (ib. s. 677). Proces z "uciążliwym
mężem" toczył się i w r. 1771 kiedy jako plenipotent Katarzyny
występował syn jej Tomasz (I. Kal. 209/213 k. 9). Chyba jeszcze żyła w
r. 1772 (I. Kon. 80 k. 229), nie żyła już w r. 1787. Synowie: Wojciech,
Jan i Tomasz. Córki: Zofia, Barbara, Jadwiga i Katarzyna, która nie żyła
już w r. 1752 (I. Kal. 196/198 k. 2). Zofii, wstępującej do klasztoru
klarysek w Kaliszu, w r. 1750 babka Zofia z Gałczyńskich M-a cedowała
prowizję od 1.000 zł. ze swej sumy na Gadowie (I. Kon. 78 s. 269). W r.
1751 mowa o niej jako o przyszłej profesce pod imieniem Estery (ib. 78
s. 520). Klaryska kaliska 1752 r. (I. Kal. 196/198 k. 2). Barbara wyszła
1759.1/XII. r. w Kuczkowie za Floriana Kiedrzyńskiego z Bieganina, żyła
jeszcze w r. 1787. Jadwiga 1761.14/VI. r. wyszła tamże za Romualda
Ruszkowskiego, podstolica brzeskiego kujawwskiego, wdową była w r.
1791. Marianna, w latach 1768-1772 żona Tomasza Lisieckiego, syna swej
stryjecznej siostry Teresy z M-ch.
