|
||||||
 |
||
 |
||
 |
||
 |
||
 |
Teki
Dworzaczka |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Antoni Brauman
|
|
|
Niwscy herbu Poraj
(II) Michał, syn Jana i Cieleckiej, w r. 1711 mąż Marianny
Kwiatkowskiej, córki Tomasza i Katarzyny z Drzewców Mikołajewskiej, wdowy 1-o v.
po Fabianie Sokołowskim, podstolim ciechanowskim (I. Kal. 157 s. 23; Z. T. P. 39
k. 506), posesorki wsi Szadek w p. kal., która z tytułu tej pozycji wraz z
mężem zawierała w r. 1714 komplanację z Wiektorią Kobierzycką, 1-o v. Porczynską,
2-o v. Ossędowską, i z jej synami Porczyńskimi (I. Kal. 159 s. 352). Oboje
kwitowali tę Wiktorę i jej synów w r. 1716 (I. Kon. 73 k. 392v). Siąszyce
Rozpierskie w p. szadkowskim zastawili w r. 1720 na trzy lata za 8.000 zł.
Aleksandrowi Radoszewskiemu z Paprotni. Były te dobra odziedziczone przez
Mariannę po matce (I. Kal. 161 s. 264). Marianna od Władysława Ponińskiego,
podkomorzego koronnego, odkupiła w r. 1726 wieś Goliszewo w p. kal., którą on
kupił był niegdyś od jej matki (I. Kal. 165 s. 347). Michał, dziedzic Tokar i
Gozdowa w p. sier., dobra te w r. 1729 wydzierżawił na trzy lata pod zakładem
4.200 zł. Teresie Trzebińskiej, wdowie po Marianie Otockim (I. Kal. 167 s. 156).
Oboje małżonkowie Goliszewo w r. 1730 sprzedali za 58.000 złp. Andrzejowi
Radolińskiemu, kasztelanowi krzywińskiemu (ib. 167 s. 385). Dziedzice dóbr
Szadek i Przedzyń w p. kal. 1733 r. (P. 1238 k. 133). Marianna, spadkobierczyni
Stanisława Mikołajewskiego, sędziego grodzkiego sieradzkiego, kwitowała w r.
1735 Katarzynę ze Smuszewskich Kowalską i Kaspra Gałczyńskiego, obecnych
dziedziców Słuszkowa(?), ze sprawy o sumę 7.000 zł. (I. Kal. 171/173 s. 98).
Michał po śmierci córki swej Franciszki od zięcia Jaskólskiego uzyskał w r. 1735
zapis 2.300 zł. na dobrach Grójec (Grodziec) i Królikowo w p. kon. co było
niewątpliwie zwrote, posagu
zamrłej żony (I. Kal. 171/173 s. 136). Marianna z Kwiatkowskich nie żyła już w
r. 1736, a Michał t. r. uczestniczył w podziale dóbr po niej, przeprowadzonym
między jej córkami z pierwszego męża Sokołowskimi, Konstancją zamężną Biskupską,
Franciszką i Salomeą, nieletnimi pannami, a Wojciechem Ordęgą, mężem swej
zmarłej córki Zofii, ojcem Feliksa Ordęgi, Wojciechem Roszkowskim i żoną jego a
córką swą Barbarą, wreszcie synem swym Piotrem N-im działającym także w imieniu
siostry, panny Agnieszki N-ej (ib. s. 166). Michał, posesor Szadku, Przedzyna,
Morawina i Plewni w p. kal., zastawił w r. 1736 owe dóbra na trzy lata pod
zakładem 10.000 złp. Piotrowi Tarnogórskiemu (ib. s. 502). Zastaw ten pozostawał
niewątpliwie w związku z dokonaną wtedy przez Michała wypłatą 10.000 zł.
posagu
za córką Barbarą zięciowi Ruszkowskiemu (ib. s. 509). Drugą żoną Michała była w
r. 1743 Anna z Konar Malechowska, córka Józefa i Róży Cieleckiej (Kc. 139 k.
356; Z. T. P. 50 k. 1721). Miał w r. 1746 dwór w Kaliszu (I. Kal. 185/189 k.
1v). Umarł w r. 1762, pochowany 31/I. u Bernardynów w Kaliszu (A. B. Kal., W.
46). Owdowiała Anna z Malechowskich mając przysądzone sobie w r. 1758 dekretem
Trybunału Piotrkowskiego na dobrach Górzno sumę posagową 8.405 złp., skwitowała
w r. 1763 z 5.000 zł., stąd pochodzących, Franciszka Koźmińskiego (I. Kal.
204/205 k. 69). Z Kwiatkowskiej był syn Piotr. Z córek z tejże matki, Elżbieta,
pod imieniem Hiacynty, klaryska w Kaliszu na przedmieściu Toruńskim, z racji
zapisania sobie przez synagogę kaliską sumy wyderkafowej 3.000 zł. zrzekła się w
r. 1730 dóbr rodzicielskich (ib. 167 s. 264). Franciszka była w r. 1733 żoną
Ludwika Jaskólskiego, starościca stulińskiego, nie żyła już w r. 1735. Zofia,
nieżyjąca już w r. 1736, żona Wojciecha Ordęgi, podczaszego liwskiego.
Barbara,
w r. 1736 żona Wojciecha Ruszkowskiego, podstolica brzeskiego-kujawskiego, nie
żyła już w r. 1772. Mężowi wniosła Szadek i Przedzyń w p. kal. (I. Kal. 209/213
k. 3). Agnieszka wreszcie, jeszcze panna w r. 1746 (Z. T. P. 51 k. 618), chyba
już w r. 1751 żona 1-o v. Mateusza Kaweckiego komornika ziem. sieradzkiego, a w
r. 1776 2-o v. Antoniego Kaweckiego, łowczego dobrzyńskiego. Umarła między r.
1787 a 1792.
Mikołajczewscy, Mikołajewscy
Małachowski
Milewscy, Milescy
Bogdanscy herbu Prus
Biskupscy
Bajkowscy herbu Lubicz ( 2 )
Jan z Zalesia, mąż Eleonory Jarosławówny, córki Mikołaja i Barbary Starczewskiej, wdowy 1-o v. po Janie Kaławskim, występował 1748 r. przeciwko teściowej oskarżając ją o sianie niezgody między nim i żoną i o uwiezienie jej do województwa sieradzkiego (Rel.Kal.139 s.1435). Eleonora, spadkobierczyni dziada Jana Starczewskiego w dobrach Oszczeklin i Raszewy, pozywała 1765 r. Stanisława Frankenberga , zwąc go przywłaszczycielem owych wsi (ib.185/186 s.1326). W r. 1775 scedowała synowi Kazimierzowi sumę 1137 zł, zapisaną jej matce 1714 r. przez Surzyńskiego (I.Kal.214/16 k.24v). Ten Kazimierz dał 1776 r. plenipotencję ojcu (ib.k.51.v).
Myszkowscy herbu Jastrzebiec ( 1 )
N. Myszkowski, mąż Jadwigi Łąckiej h. Roch, miał z niej synów, Józefa i Jana, a zapewne też Wojciecha. Józef, nie żyjący już w r. 1748 (P. 1292 k. 116v) mąż Anny Fundament Karśnickiej, urodzonej z Tekli Uleyskiej, ojciec urodzonego z tej Anny Andrzeja, jak też Jana i Adama. Andrzej instalowany był 1732.5/XI. r. na dziekanii poznańskiej (Install., s. 139). Jako spadkobierca rodziców, obok braci Adama i Jana, dla sprzedaży Rudy w ziemi wieluńskiej, wsi ich dziedzicznej, dał plenipotencję tym swym braciom (P. 1292 k. 116v). "Dźwignął" w r. 1776 kościół parafialny w Lussowie (Łukaszewicz). Umarł krótko przed 1779.12/VII. r. (Install., s. 155). Z jego braci, Jan z Mirowa M., wojski wieluński, był w r. 1748 mężem Franciszki z Gaszyna Wierzchleyskiej, córki Jana podsędka ziemskiego wieluńskiego, i Zofii Dobrzyckiej, która to Franciszka dawała wtedy plenipotencję bratu męża, ks. Andrzejowi (P. 199 s. 1292 k. 240v). Adam, stolnik ostrzeszowski w r. 1748 (ib. k. 116v) żył jeszcze w r. 1751 (Z. T. P. 53 k. 2). Jan, syn Jadwigi z Łąckich, a brat Józefa, miecznik wendeński, ożeniony był z Katarzyną Masłowską rodzącą się z Katarzyny Chmielewskiej, 2-o v. żoną Antoniego Szeliskiego, podczaszego bracławskiego. Z niej synowie, Walenty i Karol. Ks. Walenty, proboszcz cieszęciński i międzyrzecki, instalowany 1758.9/I. r. na koadiutorii dziekanii poznańskiej (Install., s. 148), najwidoczniej opróżnienia się koadiutorii nie doczekał umierając chyba przed swym stryjecznym bratem Andrzejem. Zdaje się o tym świadczyć fakt, że po zgonie Andrzeja na dziekanii instalowany był 1779.12/VII. r. Józef Rogaliński (ib., s. 155). Karol z Mirowa M., syn Jana i Masłowskiej, mieszkający w r. 1759 w Galewicach (LB Wyszanów), kapitan wojsk saskich w r. 1775, dziedzic Gostyczyny w p. kal. (I. Kal. 214/216 k. 212). Spisywał w r. 1761 wzajemne dożywocie z żoną Justyną Niwską, córką Piotra i Anny Szkudlskiej. Wtedy był kapitanem wojsk koronnych (I. Kal. 214/216 k. 220). Justyna była w r. 1763 dziedziczką po ojcu Gostyczyny (ib. 204/205 k. 70). Nie żył już Karol w r. 1784 (ib. 224 k. 173), Justyna, dziedziczka Gostyczyny, występowała 1787 r. (ib. 227 k. 33). Zostającą pod swym dożywociem substancję mężowską Galewice w ziemi sieradzkiej scedowała w r. 1788 swym synom, Cyprianowi, Stanisławowi i Franciszkowi (ib. 228 k. 362). Żyła jeszcze 1790.26/II. r. (Py. 163 k. 822). Z synów Karola i Niwskiej, Cyprian wspomniany w r. 1784 (I. Kal. 224 k. 353), żył jeszcze 1805.11/III. r., a żoną jego była występująca wtedy wraz z nim w roli chrzestnej Anna ze Zboińskich (LB Gostyczyna). Synami Cypriana byli: Feliks (Feliks Józef), Adam (Adam Ignacy Ananiasz), współwłaściciele Milejowa, oraz Maksymilian (Maksymilian Józef), dziedzic Tokar w gub. kaliskiej, wszyscy trzej wylegitymowani ze szlachectwa w Król Polskim w r. 1838. Stanisław (Stanisław August Piotr), syn Karola i Niwskiej, od Romualda Ruszkowskiego, syna Wojciecha i Barbary z Niwskich, uzyskał w r. 1787 cesję sum na Tokarach, Gozdowie i pustce Policach w p. sier. (I. Kal. 227 k. 288). Od matki za kontraktem spisanym w Tokarach 1790.26/II. r. wydzierżawił za 14.000 złp. jej dziedziczną Gostyczynę (Py. 163 k. 822). Nazwany dziedzicem tej wsi w r. 1791, kiedy Antoni Kurzydłowski, jej dzierżawca, kwitował go z 45.856 zł., wedle kontraktu dzierżawy spisanego 1790.23/VI. r. (I. Kal. 231 k. 215). Był kapitanem wojsk polskich w r. 1807 (LB Gostyczyna). Żona jego Tekla Katarzyna Noskowska, córka Wojciecha i Ewy Jaraczewskiej, żyła jeszcze 1810.19/IX. r. Z niej synowie: Amilkar (Amilkar Wincenty Władysław), dziedzic Galewic, Wojciech Maciej Leon, ur. w Gostyczynie 1802.7/II. r., Guntram (Guntram Wiktor Aleksander), ur. tamże 1803.18/II. r., pisarz sądowy w Piotrkowie w r. 1838, Roman (Teofil Teodor Roman), ur. tamże 1804.6/II. r., urzędnik w Kaliszu w r. 1845, Konstanty Kazimierz Grzegorz, ur. tamże 1805.27/II. r., Wiktor Hermenegild Napoleon, ur. 1807.13/IV. r. (LB Gostyczyna). Amilkar, Gutram i Roman legitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Polskim (Spis; Uruski).
| powrot |
|
do gory |
